Nâfile

-

 

isim / sıfat Arapça. Çoğulu: nevâfil

  1. Mecburî olmadan yapılan şey. Nâfile ibadet: Yapılması mecburî olmayan, ancak yapana sevap kazandıran ibadet. (Bu mânâ, 2. maddede gelecek anlam ile karıştırılmamalıdır.)
  2. Boşuna, beyhude, faydasız. “Nâfile yorulma.”


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kur'an mealleri din eğitiminde baş köşeyi almalı

-
Resim
İnsanların Kur’ân’ı anlamaktan uzaklaşmaları, daha ilk nesillerden itibaren endişe konusu olmuştu. “ Kur’ân anlaşılmak için indirildi. Fakat biz Müslümanlar Kur’ân’ın kıraatini ibadet haline getirdik” diyordu ilk nesil sûfîlerinin önde gelenlerinden Fudayl b. İyaz.  Oysa İslâmın ilk nesillerinde dinini öğrenme yöntemi daima Kur’ân ile başlamak, onu anlayıp hayatına yansıtmaya çalışmak şeklinde olmuştu.
Devamı

Raşid Halifelerde iman-amel bütünlüğü

-
Resim
    Dört Halife devrinin en önemli özelliği: İtaat marufta idi. Hüküm kaynakları herkese açıktı; herkes birbirini denetleyebiliyordu. Halife, ümmetin her birinin karşısında doğrudan sorumlu idi. *** Resulullah şûrâ'nın bağlayıcı olduğunu bildirmişti. Hz. Ömer de "Şûrâsız hilâfet olmaz" diyordu. *** İslâmda söz ve ifade hürriyeti değil, mecburiyeti var. *** Hz. Ali Halife iken kendisini öldürmek isteyen çeteyi serbest bıraktırmış, hakaret edenlere ceza uygulamamıştı. *** Raşid Halifeler döneminde Halife de dahil hiç kimsenin dokunulmazlığı yoktu. Halka haksız muamele yapan devlet memuruna kısas uygulanıyordu.       
Devamı