Ağaç Kasidesi
Halil Nihad Boztepe Şeker konuştum, efendim, inan, şeker yazdım. Fakat inan yine, bazan da tuz biber yazdım! Bu ömr içinde neler geldi, geçti, ibrettir. Olup bitenleri gördüm, duyup keder yazdım. Bakınca dünküne gördüm bugünkü hali fena Yarınki hali de tahmin edip beter yazdım Elimdebir kalemim vardı, yani KÂTİP’tim. A dilci, sanma ki oldum da SEKRETER, yazdım. Hem ağlatan bir eser, hem de güldüren bir eser Demek yerinde olur, öyle bir eser yazdım! Arapça, Farsça eserdir, desen de sen ne kadar O türlü sözlere hiç vermeyip değer, yazdım. Biraz sizin gibiydim, serde dilcilik vardır. Siz Er dedikçe dövündüm, dedim NEFER yazdım. Siz dedikçe GENERAL, arttı hasretim PAŞA’ya! Kebap olup ateşinden yanan ciğer yazdım. Görpü sizin elinizden dilin ne çektiğini Ben oldum en sonu çılgınca dilsever, yazdım. …… Şu Türkçedir, bu değildir deyip dururken siz, Dedim: KAZA, ne yaparsın dedim, KADER yazdım. Ne sağ, ne sol diye birşey düşünmedim, başıma Belâ gelir demedim, etmedim hazer,