BİR KUTLU GECE

   

ÜMİT ŞİMŞEK

İnsan, dünyaya gözünü açtığında, insan olduğunun farkında değildi henüz.

“Ben kimim?” diye sordu yüzyıllar boyunca kendi kendine.

Bilemedi.

Göklere sordu, yerdekilere sordu.

Bir cevap alamadı. Aldıysa da anlayamadı.

Bir sele kapılmış gidiyordu kendisi ve etrafındakiler. Herşey ve bütün kâinat bir yerlerden geliyor, bir an görünüyor, sonra kaybolup gidiyordu.

Nereden gelirler, niçin gelirler, nereye giderler? Bilinmezdi.

Gerçi herşey güzel, herşey düzenliydi. Varlık âlemi, sanki inceden inceye yazılmış bir kitap gibiydi. Fakat kim okur, kim anlar?

•••

Herşey bir kutlu gecede çözüldü.

Meleklerin yeryüzüne doluştuğu o gecede, dünya semâsına bir kitap indi.

Kâinatı bir kitap gibi yazanın kelâmıydı o.

Kim olduğunu merak eden, nereden gelip nereye gittiğini öğrenmek isteyen insana, Âlemlerin Rabbinden gelen bir hitaptı o.

Göklerin ve yerin sırları o gecede çözüldü.

Göklerde ve yerde ne varsa, hepsinin dili o gecede çözüldü.

Herşey dile geldi, insana merak ettiklerini bir bir anlatmaya başladı.

Birer tesbih edici varlıktı kâinatta ne varsa. Yıldızlar Onun kudretinden, bulutlar Onun rahmetinden birer haberciydi. Güneş Onun emriyle doğar, yeryüzü Onun izniyle bizi gezdirirdi göklerde. Çiçekler Onun rahmetiyle güler, ağaçlar Onun rahmetinden hediyeler sunardı çeşit çeşit. Denizde ve karada, havada ve yerde, görünen ve görünmeyen ne varsa Onu anlatmaya başladı hep birden…

Gelen Onun emriyle gelir, giden Onun huzuruna dönerdi.

•••

Bir kutlu gecede inen kitapla insan, insan olduğunu anladı.

Ve bir varlığın yükselebileceği en son mertebeye kadar yükseldi.

Yer ve Gökler Rabbinin huzuruna çıktı, Onun hitabına mazhar oldu.

“Ey insan!” sadâsı dünya semâsında yankılandığında, melekler huşu ile dinledi.

Çünkü Âlemlerin Rabbi, insanla konuşuyordu.

•••

Bir kutlu gecede insan, Âlemlerin Rabbine muhatap olma şerefine erdi.

Onun Rahmân ve Rahîm isimleriyle başlayan kitabından, Ona hitap etmeyi öğrendi.

O gecede insan, dünyaya niçin geldiğini öğrendi.

Âlemlerin Rabbi, o geceye Kadir Gecesi ismini verdi.

Çünkü kadri ve kıymeti gerçekten pek büyük bir geceydi o.