ÜMİT ŞİMŞEK

R isale-i Nur’un marifetullah bahislerinde takip ettiği önemli metodlardan birini teşkil eden bir yöntemi, İİKV’nin Tefekkür Dersleri başlıklı seminer dizisinde sunumlu olarak incelemeye başladık. Kâinattaki her varlığı ve her hadiseyi birer “eser” olarak görmek, bu metodun ilk ve en önemli aşamasını teşkil ediyor. Bundan sonra, eseri vücuda getiren fiiller, onu takiben de o fiillerin faili ile ilgili bilgiler bizi doğru kaynağa götürüyor. Bütün kâinatı içine alan bu tefekkür seyahatinin en heyecan verici özelliklerinden birisi de, karşılaştığımız her şeyin ve her hadisenin kâinattaki her şeyle birçok yönlerden ilişkili olması, ortak özelliklere sahip olması ve hepsinin birden “eser sahibi” olarak aynı adresi göstermesi. Risalelerde takip edilen metod, bu hususu gözle görülmüşçesine bir kesinlikle ortaya çıkarıyor. Konuyla ilgili olarak okuduğumuz pasajlardan bir tanesi, bütün bu tesbitlerin odak noktasında yer alıyordu: Âlemde her bir şey, bütün eşyayı kendi Hâlıkına verir. Ve dünyada

H ergün düzinelercesine gazete sütunlarında ve televizyon ekranlarında rastladığımız cinayetler ve İslâm âlemini kasıp kavuran katliamlar, “adam öldürme” fiiline karşı hassasiyetimizi büyük ölçüde köreltmiş bulunuyor. Kur’ânı-ı Kerim ise bizi bu derin gafletten şiddetli bir ikazla uyandırıyor ve “Tek bir mü’mini kasten öldüren kimsenin cezası, sürekli kalmak üzere Cehennem ateşidir” buyuruyor. UTESAV organizasyonuyla MÜSİAD genel merkezinde devam etmekte olan Kur’an Buluşmalarının 249. bölümünde dersimiz, mü’mini hatâ ile veya kasten öldürme konularını içine alan Nisâ sûresinin 92-93. âyetleriydi. Bu âyetlerden birincisinde “Bir mü’minin diğer bir mü’mini öldürmesi olacak şey değildir” buyuruluyor, ancak hatâ ile ölüme sebebiyet verme haline mahsus olmak üzere kefaret ve diyet hükümleri getiriyordu. Bu hükümlerde de toplumu birbirine bağlayarak tek bir vücut haline getiren fazilet ilkeleri ön plana çıkıyordu. Kasten öldürme konusuna gelince, âyet bunun cezasını “sürekli Cehennem” olara