Bir kalblik bir muhabbet

* Kara topraktan çıkan yeşil tomurcuğun, ağacın başında cıvıldaşan serçenin, yavrulardaki sevimliliğin, annelerdeki şefkatin, yıldızlardaki ihtişamın tahrik ettiği muhabbet Ona aittir, Ondan gelir, Ona gider ÜMİT ŞİMŞEK Yeşil bir tomurcuk sessizce yarılır ve içinden kat kat güzellik fışkırır, kıpkırmızı bir gül olur. Onu gördüğünüzde, içinizde bir sevgi selinin coştuğunu duyarsınız. Elinize almak, sevmek, okşamak, koklamak, öpmek istersiniz. Gür bir ağacın dalları arasında serçelerin cıvıl cıvıl seslerini duyduğunuzda yine aynı hisler canlanır içinizde. O minik yaratıkların masumane oynaşmalarında, çevik fakat sevimli hareketlerinde ve tatlı sesleriyle dünyanızı doldurmalarında bir sevgi daveti vardır. Kalbiniz o davete kapılır, gider: “Bir alabilsem avucuma! Okşasam o narin tüylerini, öpsem o minik başından!” Ama gelip de elinize konmazlar ki! Bir kuşun yavrusunu besleyişi, bir anne kedinin yavrularını emzirip onlarla oynaşması, bir tavuğun civcivlerini peşine takarak iftiharla dol