Bir kalb, bir bakış, bir dünya

*

ÜMİT ŞİMŞEK

Bir bakış yeter herşeyle dost olmak için.

Bir bakışla kâinat, ülkesi oluverir insanın.

Orada yabancılık çekilmez.

Orada korku nedir bilinmez.

Hiçbir şey ürkütmez insanı, hiçbir şey kederlendirmez.

Görülen dostun yüzü, işitilen dostun sesidir ancak.

Onları öylece görmek ve işitmek için, sadece bir bakış yeter.

***

Bir damla su, bir bakışla bir dünya olur.

Onun yere inişini, bütün çiçeklerle karşılar insan.

Susamış çiçeklerden her birinin hazzını ayrı ayrı duyar kalbinin derinliklerinde. Hepsini birden zevk eder. Suya kanan çiçeklerin sayısınca hazları birden yaşar.

Onların diliyle dua eder, onların diliyle şükürler sunar.

Bir damla, bir dünya olur. Bir kalb, dünyayı bir damla gibi emer.

***

Bir serçenin cıvıltısı, bir bakışla bir dünya olur.

Neş’eyle dolar dünya.

Sayısız çığlıklar yankılanır dünyada sayısız kuşların neş’esiyle.

Hepsini birden dinler insan, bir serçenin cıvıltısında.

Bir muhteşem musikinin her bir nağmesini ayrı ayrı zevk eder.

Her bir nağmeyle dualar eder, her bir neş’eyle şükürler sunar.

Bir kuş bir dünya olur. Bir kalb, o dünyayı bir bir küçücük kuş gibi avucuna alır.

***

Bir yıldız, bir bakışla bir çiçek olur.

Renk renk çiçekler doldurur uzayı, bir bahçe gibi.

Hiçbiri solmaz o çiçeklerin. Hiçbirinin yüzünden gülücükler eksik olmaz.

Yerin çiçekleri, göklerin çiçekleriyle buluşur ve konuşur.

Nağmeler alınıp verilir uzayın sessizliğinde.

Yıldızdan semazenlere bahar koroları eşlik eder bir küçücük gezegenin üzerinden.

İnsan, dile gelenleri kalbiyle dinler.

Her bir sözün ve her bir sesin güzelliğini ayrı ayrı tadar.

Yalnızca bir bakışla işitir onları.

Bir yıldız, bir kâinat olur bir bakışla.

Bir çiçekle baş başa, bir kalbin içinde açar.

Çiçeklerin açtığı yerde çirkinlik olmaz.

Yalnız ferah, mutluluk, sevinç ve neş’e yaşanır orada.

Göklerin ve yerin bütün güzellikleri orada toplanır, orada görülür, orada yaşanır.

Onları ise bir bakış toplar.

Sadece bir bakış…