Yoksul Müslümanların hatırı

Yoksullukları sebebiyle insanların değer vermedikleri mü’minlerin Allah katındaki değeri, 357. Kur’an Buluşmasının gündemindeydi. İslâmın ilk yıllarında, Mekke’nin ileri gelen müşrikleri, etrafında yoksul Müslümanların bulunuşu sebebiyle Peygamberimizin yanına gelmiyorlar, bu suretle onların İslâma girme ihtimalleri kalmıyordu. Bu konuyla ilgili olarak inen âyetlerde ise, her ne gerekçe ile olursa olsun yoksul Müslümanları yanından uzaklaştırmaması konusunda Resulullaha, onun şahsında da bütün Müslümanlara hitaben En’âm sûresinin 52-53. âyetlerindeki şu şiddetli ifadeler yer alıyordu: Sabah akşam Rablerinin rızasını dileyerek Ona dua edenleri yanından kovma. Ne onların hesabından sana bir sorumluluk vardır, ne senin hesabından onlara. Sakın onları kovup da zalimlerden olma. Onları birbiriyle böylece imtihana uğrattık; onlar da “Aramızdan bunları mı Allah lütfuna lâyık gördü?” dediler. Şükredenleri en iyi bilen Allah değil mi? Kur’ân-ı Kerimin diğer âyetlerini de dikkate al